من حسام‌الدین جعفری هستم. پیشینه من در تدریس سه‌تار برمی‌گردد به 25 سال پیش، یعنی یک سال پس از ورود من به رشته موسیقی دانشکده هنرهای زیبای دانشگاه تهران. تجربه و شیوه آموزشِ‌ من در کتابم «سی‌پاره در آموختنِ‌ سه‌تار، و خموشی‌شناسیِ خنیای ایرانی» بطور مفصل آمده است. آن کتاب در واقع نخستین کتابِ‌ خودآموز یا نیمه‌خودآموزِ سه‌تار است و در سال 1402 توسط انتشارات معین منتشر شده است. من در آموزشِ سه‌تار به جنبه‌های هنری و معناییِ موسیقیِ‌ ایرانی تاکید دارم و معتقدم آموزش بدون آشنایی با فرهنگ و زیبایی‌شناسی و فلسفه هنر‌ ایرانی به جایی نمیرسد و شاگردانی که فقط با یک بالِ تکنیک و مکانیکِ نوازندگی راه آموزشِ‌ سه‌تار را بپیمایند ره به جایی نخواهند برد. آنها پس از مدت کوتاهی متاسفانه دلسرد شده و کار را از دست خواهند داد. همچنانکه که در کتابِ آموزشِ‌ سه‌تارِ‌ من (سی‌پاره) آمده، هنرجو همزمان به نوازندگی و پاره‌هایی از فلسفه موسیقیِ‌ ایرانی که در همان کتاب آمده میپردازد. با این شیوه، شاگردان پس از یک سال، مسیرِ چهار پنج ساله معمول را خواهند پیمود.