تفاوت انگلیسی بریتیش و آمریکایی

روزهای اولی که کلاس زبان رفته بودید را به یاد دارید؟ به یاد دارید لهجه برخی معلم‌ها برایتان غیرقابل درک بود؟ لهجه‌های معلم‌های انگلیسی یا امریکن است یا بریتیش. اغلب افراد هم امرکین را بهتر متوجه می‌شوند. آیا اکنون در کلاس‌های تدریس خصوصی زبان انگلیسی متوجه تفاوت انگلیسی بریتیش و آمریکایی می‌شوید؟ می‌توانید با هر دو لهجه حرف بزنید یا آن‌ها را متوجه شوید؟ در این مقاله خواهید فهمید انگلیسی بریتیش و آمریکایی چه تفاوتی با هم دارند.

بریتیش و امریکن؛ دو لهجه اصلی انگلیسی

در قرن‌های 16 و 17 میلادی که زبان انگلیسی از بریتانیا به آمریکا رفت، هنوز دیکشنری یا قواعد دستوری مختص آمریکاییان وجود نداشت. نوآ وبستر که یک زبان شناس بود تصمیم گرفت هویتی جدید برای مردم آمریکا بر اساس زبان خودشان بسازد. او به هدف خود رسید و انگلیسی آمریکایی (american english) را به وجود آورد. بعدها دیکشنری مریام نیز به نام او ثبت شد.

اصلی‌ترین چیزی که انگلیسی وارد شده از بریتانیا را با نسخه آمریکایی متفاوت می‌ساخت، تلفظ «r» بود. مردم بریتانیا مخصوصا اشراف سعی داشتند تا با عدم تلفظ (ر) تفاوت خود را نشان دهند. این موضوع در سال‌های بعد تبدیل به مد و بعدها عضوی جدایی ناپذیر از ساختار لهجه بریتیش شد. به طوری‌که امروزه نیز شاهد تفاوت کلماتی که در آن‌ها حرف R وجود دارد در دو لهجه هستید.

ویژگی های لهجه بریتیش

به لهجه و گویش بریتیش انگلیش Received Pronunciation می‌گویند و مخفف آن RP است. این نوع گویش متعلق به افراد طبقه بالای جامعه است و در کمتر افرادی آن را می‌بینید. به طوری که تنها 5 درصد از افراد جامعه انگلیسی زبان با آن سخن می‌گویند. این 5 درصد شامل افراد متمول، اساتید و تحصیل کردگان در دانشگاه‌های بزرگ بریتانیا مانند آکسفورد و کمبریج، خانواده‌های اشراف، سیاستمداران یا بازیگران است.

مردمان بریتانیا روی صامت‌ها تاکید دارند. همچنین برخی هجاها مانند R در این زبان حذف یا خیلی کم تلفظ می‌شود. در لهجه بریتیش حذف کردن R قواعد مخصوص به خود را دارد. به طور مثال در آخر کلمات اغلب حذف می‌شود، اما اگر در وسط جمله باشد و بعد از آن یک مصوت قرار داشته باشد، با تاکید بیشتری تلفظ خواهد شد. این عدم تلفظ R را non-rhotic می‌نامند.

ساختار کلی لهجه امریکن

گویش و لهجه آمریکایی از General American می‌آید و مخفف آن GenAm است. این گویش 90 درصد مردم انگلیسی زبان در آمریکا است و تمام برنامه‌های تلویزیونی، رادیوی یا دنیای مجازی با همین گویش صحبت می‌کنند. مردم آمریکا خیلی کم به لهجه‌های مختلف صحبت می‌کنند و اغلب آن‌ها ترجیح می‌دهند به GenAm صحبت کنند.

آمریکایی‌ها برخلاف بریتانیایی‌ها روی تلفظ R تاکید دارند و آن را واضح و کامل تلفظ می‌کنند. هیچ حرفی در لهجه آمریکایی حذف نمی‌شود و اغلب کلمات به همان شکلی که دیده می‌شوند، تلفظ می‌شوند. البته منظور کلماتی که شکل نوشتار آن‌ها تفاوت دارد نیست. این تلفظ R در لهجه آمریکایی به rhotic شهرت دارد.

تفاوت های اساسی بریتیش و امریکن

مهمترین تفاوت در لهجه آمریکایی و بریتیش تلفظ است. شاید در فاکتورهای دیگر مانند نوشتار و املا این تفاوت چندان به چشم نیاید، اما در حرف زدن بسیار مشهود است. این تفاوت‌ها آنقدر به چشم نمی‌آیند که بخواهید از یک لهجه بیزار و عاشق دیگری شوید. با این حال برای کسانی که قرار است مهاجرت کنند این انتخاب مهم است. چرا که درک و فهمیدن لهجه بریتیش به دلیل تفاوت تلفظ کمی سخت‌تر است.

از طرف دیگر باید بدانید خودتان به احتمال خیلی کمتری خواهید توانست یک لهجه را تقلید کنید. حتی اغلب بومی‌ها نیز ترجیح می‌دهند انگلیسی را بدون لهجه حرف بزنند. به همین دلیل صرفا سعی کنید روی درک مطلب خود کار کنید. یاد گرفتن لهجه کار دشواری است که شما را از یادگیری اصل زبان انگلیسی دور می‌کند. در ادامه با مهمترین تفاوت انگلیسی بریتیش و آمریکایی آشنا می‌شوید.

تفاوت در تلفظ های بریتیش و آمریکایی

تلفظ R: کلماتی که با (ر) شروع می‌شوند در هر دو لهجه یکسان‌اند، اما اگر با (ر) تمام شوند فرق دارند. در لهجه بریتیش R آخر کلمات تلفظ نمی‌شود. در حالی که در آمریکن تلفظ می‌شود.

• Mother (مادِر) → Mother (مادِــ)
• Brother (بِرادِر) → Brother (بِرادِــ)

تلفظ A: آمریکایی‌ها کلمه (آ) را بیشتر شبیه به (اَ) تلفظ می‌کنند. در حالی‌که در انگلیسی بریتانیا همان (آ) تلفظ می‌شود.

• Ask (اَسک) → Ask (آسک)
• Can’t (کَنت) → Can’t (کآنت)

تلفظ T: در لهجه آمریکایی زمانی که (T) بین دو حرف صدا دارد قرار بگیرد تبدیل به (D) می‌شود. این اتفاق زمانی می‌افتد که کلمه صدادار پشتی قوی و جلوی (t) ضعیف باشد. در بریتیش اما t همان t می‌ماند و تغییر نمی‌کند.

• Better (بِدِر) → Better (بِتِّر)
• Bottle (بادُل) → Bottle (باتُل)

همچنین در تلفظ کلمات دارای افت و خیز، لهجه امریکن روی این لحن‌ها (Intonation) تاکید بیشتری دارد. مثلا در کلمه tomato آمریکایی‌ها آن را تومیتو می‌خوانند، اما بریتانیایی‌ها توماتو تلفظ می‌کنند.

کلمات متفاوت برای یک معنی در بریتیش و امریکن

یکی از مهم‌ترین تفاوت‌های انگلیسی بریتیش و آمریکایی تفاوت در برخی کلمات است. به عبارت دیگر برخی کلمات با یک معنای واحد در دو لهجه متفاوت هستند.

علاوه بر این برخی کلمات هستند که در دو لهجه به صورت همزمان وجود ندارند. یعنی کلماتی هستند که فقط در امریکن انگلیش وجود دارند و معادلی برای آن‌ها در بریتیش نیست. همچنین برخی کلماتی که در انگلیسی بریتیش هست در آمریکای نیست. Bayou و cleats معادل بریتیش ندارند و کلمات bunce و niff نیز در آمریکایی معادل ندارند.

تفاوت املایی انگلیسی بریتانیا و آمریکا

اگرچه بیشتر کلمات در دستور زبان هر دو لهجه آمریکایی و انگلیسی یکسان است، اما برخی قواعد در نوشتن کلمات در این دو لهجه تغییر می‌کند. به طور کلی در لهجه بریتانیایی تفاوت‌های املایی که ناشی از نفوذ سایر زبان‌هاست حفظ می‌شود. در حالی‌که در لهجه آمریکایی کلمات به همان شکلی که هستند نوشته می‌شوند.

• کلماتی که our دارند در امریکن تبدیل به or می‌شوند. مانند colour در بریتیش و color در امریکن.
• در لهجه امریکن کلماتی که به ise ختم می‌شوند تبدیل به ize می‌شوند. در حالی‌که در بریتانیایی هر دو حالت پذیرفته است. مانند apologise که در امریکن apologize می‌شود.
• در لهجه بریتیش زمانی که فعل گذشته به کار برده می‌شود حرف L حالت تشدید یا دابل می‌گیرد. در حالی‌که در امریکن تغییری نمی‌بینید. مانند travelled در بریتیش و traveled در امریکن.

همچنین برخی کلمات هنگام هم قرار گرفتن re در امریکن تبدیل به er می‌شوند. مانند meter که امرکین است و metre که در بریتیش استفاده می‌شود.

جذابیت انگلیسی با تفاوت لهجه ها

زبان انگلیسی به تفاوت لهجه معروف است. از آنجا که این زبان، یک زبان بین‌المللی است و در سرتاسر دنیا با آن ارتباط برقرار می‌کنند، طبیعی است که لهجه‌های مختلفی به خود بگیرد. حتی ممکن است در این جابحایی‌ها دستخوش تغییراتی نیز شود. اصلی‌ترین گویش‌ها و لهجه‌های انگلیسی به دو لهجه بریتیش و آمریکایی تعلق دارد. دو لهجه‌ای که تفاوت‌های اصلیشان مربوط به تلفظ است. هرچند ک تفاوت انگلیسی بریتیش و آمریکایی به بخش‌های دیگر این زبان نیز می‌رسد، اما بیشترین تفاوت در تلفظ است.

اگر می‌خواهید تمام کمال هر دو لهجه را یاد بگیرید یا حتی می‌خواهید روی یک لهجه تاکید داشته باشید، معلم خصوصی بگیرید. در کلاس‌های عمومی هر بار با یک معلم درس خواهید خواند و ممکن است یک لهجه را تا آخر پیش نبرید. با معلم خصوصی از صفر تا صد لهجه منتخبتان را یاد خواهید گرفت.

معلم خصوصی‌های استادبانک همگی در تدریس خصوصی زبان انگلیسی خبره هستند. آن‌ها می‌توانند انگلیسی را با لهجه مورد نظر شما دقیق و کامل تدریس کنند. با استادبانک دیگر نگران یادگیری انگلیسی با هر لهجه نخواهید بود.